Gary Moore (Βιογραφία)

 

Ο Gary Moore γεννήθηκε στις 4 Απριλίου του 1952 στο Μπέλφαστ. Οι γνωριμίες του πατέρας του που είχε δική του εταιρία, βοήθησαν από πολύ νωρίς τον Gary Moore να εισχωρήσει στο χώρο της μουσικής. Ήταν μόνο 16 χρονών όταν έγινε μέλος των Skid Row (ουδεμία σχέση με τους μεταγενέστερους Skid Row) όπου έπαιζε κιθάρα κυρίως με blues επιρροές.

Όταν ο Gary Moore άνοιξε μία από τις συναυλίες των Fleetwood Mac, έτυχε να συναντήσει τον Peter Green ο οποίος πραγματικά γοητεύτηκε από τη δεξιοτεχνία του νεαρού κιθαρίστα. Έτσι ο Moore όχι μόνο συνεργάστηκε με τους Skid Row αλλά παράλληλα το 1973 ξεκίνησε να ηχογραφεί τις πρώτες του σόλο δισκογραφικές δουλειές κι αυτό ήταν μόνο η αρχή.

Το 1974 ο Gary Moore συνεργάστηκε για ένα μικρό χρονικό διάστημα με τον γνωστό κιθαρίστα των Thin Lizzy, Phil Lynott. Εν τω μεταξύ είχε φτιάξει τη δική του μπάντα, τους Gary Moore Band που αποτελείτο από τον ίδιο στην κιθάρα και το τραγούδι, τον Pearse Kelly στα ντραμς και τον John Curtis στο μπάσο. Το πρώτο άλμπουμ που ηχογράφησαν όλοι μαζί λεγόταν 'Grinding Stone'. Ο Gary Moore είχε ήδη βάλει την καριέρα του σε καλές βάσεις.

Μετά από τη συνεργασία του στο 'Gramophone Record' του Eddie Howell, ο Jon Hiseman πρότεινε στον Gary Moore να γίνει μέλος των Colosseum II (Gary Moore - κιθάρα / φωνητικά, Don Airey - keyboards, Jon Hiseman - drums, John Mole - μπάσο). Ακολούθησε η περιοδεία τους στην Ευρώπη και αμέσως μετά λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1976 και σε διάστημα 7 ημερών ηχογράφησαν το άλμπουμ τους 'Strange New Flesh'. Την ίδια χρονιά στο compilation των Thin Lizzy 'Remembering Part 1' το οποίο κυκλοφόρησε και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, συμπεριλήφθηκαν δυο κομμάτια από την περίοδο ο Gary Moore συνεργαζόταν μαζί τους. Το επόμενο άλμπουμ των Colosseum II ήταν έτοιμο μέσα στους πρώτους μήνες του 1977 και μέσα στην ίδια χρονιά ήταν έτοιμο και το επόμενο άλμπουμ τους 'War Dance'.

Ήταν ένα λαμπρό ξεκίνημα για τον Gary Moore με τρεις συνεργασίες του σε άλλα άλμπουμς και ένα σόλο δίσκο και όλα αυτά μόνο μέσα σε ένα χρόνο. Το 1978 κυκλοφόρησε το 'Back on the Streets' απ΄ όπου ξεχώρισε το single 'Parisienne Walkways', το πρώτο κομμάτι του Gary Moore που έφτασε το Μάιο του 1979 μέχρι το Νο 8. Την ίδια χρονιά ο Moore συνεργάζεται και πάλι με τους Thin Lizzy ηχογραφώντας μαζί τους το 'Black Rose'. Στις δύο περιοδείες που οι Thin Lizzy έκαναν στην Ευρώπη και την Αμερική, ο Gary Moore ήταν μαζί τους. Όμως για δεύτερη φορά οι δρόμοι τους χωρίζουν ξανά και μάλιστα τη στιγμή που όλοι μαζί βρίσκονταν στο μέσο της περιοδείας τους στην Αμερική.

Ο Moore πήγε στο Los Angeles και έφτιαξε μια δική του μπάντα, τους G Force. Το 1980 οι G Force κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους και μοναδικό δίσκο και το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς αποτελούσαν ήδη παρελθόν.

Ο Gary Moore έκανε μία ακόμα συνεργασία αυτή τη φορά παίζοντας κιθάρα όπως κανένας άλλος στο σόλο άλμπουμ του Greg Lake. Ο Moore ήξερε από πού να αρχίσει και πού να σταματήσει. Το 1982 κι ενώ εξακολουθούσε να συνεργάζεται σε δισκογραφικές δουλειές του Greg Lake, επιχείρησε να ηχογραφήσει το δεύτερο σόλο άλμπουμ του. Εν τω μεταξύ στις 26 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς έδωσε μια συναυλία στο Marquee του Λονδίνου η οποία και ηχογραφήθηκε σε δίσκο. Μέχρι το τέλος του 1982, είχε ολοκληρώσει το δεύτερο δίσκο του 'Corridors of Power', ένα από τα 50 εμπορικότερα ροκ άλμπουμς εκείνης της χρονιάς. Το 'Corridors of Power' μπήκε στα 10 πρώτα των rock charts της Αγγλίας.

Τον Ιανουάριο του 1983 ο Gary Moore βρισκόταν ήδη στο μέσον της περιοδείας του και στο τέλος του ίδιου μήνα έδωσε στην Ιαπωνία δύο συναυλίες οι οποίες ηχογραφήθηκαν σε ένα δίσκο που ονομάστηκε 'Rockin' Every Night' και κυκλοφόρησε αρχικά μόνο στην Ιαπωνία. Οι υπόλοιπες χώρες έπρεπε να περιμένουν μέχρι το 1986. Τον Οκτώβριο του 1983 ο Gary Moore μπήκε ξανά στο στούντιο ηχογραφώντας το'Victims of the Future' που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο της επόμενης χρονιάς. Ακολούθησε άλλη μία περιοδεία, ξεκινώντας τον Φεβρουάριο του 1984 από την Αγγλία και συνεχίζοντας με την υπόλοιπη Ευρώπη και την Ιαπωνία. Η περιοδεία τελείωσε τον Ιούλιο του 1984 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι το τέλος εκείνης της χρονιάς έπρεπε να ολοκληρώσει το live άλμπουμ του 'We Want Moore'. Ο Gary Moore έπαιξε κιθάρα μαζί με τους Van Halen, τον Ozzy Osbourne και τους AC/DC. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το 1984 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για εκείνον. Το 'Empty Rooms' εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι το πιο εμπορικό single στην καριέρα του. Η χρονιά τελείωσε με την πρώτη συναυλία που έδωσε ο Gary Moore σε διάστημα 10 ετών στην γενέτειρά του την Ιρλανδία.

Tο 1985 ο Phil Lynott και ο Gary Moore συνεργάστηκαν ξανά. Αυτή το φορά στο EP 'Out In The Fields' όπως επίσης στα τραγούδια 'Military Man' και το εξαιρετικό remake στο παλιότερο κομμάτι των Thin Lizzy 'Still in Love with You'. Αυτή ήταν δυστυχώς η τελευταία φορά που ο Lynott και ο Moore συνεργάστηκαν. Τα singles 'Out In The Fields' και 'Military Man' συμπεριλήφθηκαν στο άλμπουμ του Gary Moore 'Run for Cover'.

Στις αρχές Ιανουαρίου του 1986 ο Phil Lynott πεθαίνει ξαφνικά και οι θαυμαστές του σαστίζουν καθώς μαθαίνουν την είδηση του θανάτου του. Όσο για το επόμενο άλμπουμ του Gary Moore κυκλοφόρησε μετά από σχεδόν ένα χρόνο. Αυτό ήταν το 'Wild Frontier' όπου ο Moore έκανε μια μεγάλη στροφή στις ρίζες του. Στο άλμπουμ υπάρχουν έντονα στοιχεία της Ιρλανδέζικης παράδοσης, πράγμα που φάνηκε να αρέσει στους κριτικούς. Ξεχώρισε το 'Friday on my Mind' και το instrumental 'The Loner' (το οποίο υπήρχε επίσης και στο σόλο άλμπουμ του Cozy Powell). Τον Απρίλιο του 1987 η συναυλία που ο Gary Moore βιντεοσκοπήθηκε και κυκλοφόρησε λίγους μήνες αργότερα στην αγορά.

Ακολούθησε ένας χρόνος αδράνειας και το 1989 ήταν η χρονιά του 'After The War'. Από εκεί κι έπειτα έγινε μια μεγάλη αλλαγή του Gary Moore ως στη μουσική του. Στο 'Still Got The Blues' ο Moore παίζει με τον δικό του τρόπο κλασικά blues ακούσματα. Το άλμπουμ αυτό κυκλοφόρησε το 1990 αποδεικνύοντας πως ο Gary Moore αγαπάει πραγματικά το blues. Μαζί του συνεργάστηκαν μεγάλα ονόματα όπως ο Albert Collinς, ο B.B.King και o George Harrison. Η επιτυχία που σημείωσε το 'Still Got The Blues' ήταν ανέλπιστη. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή αν λέγαμε ότι παραμένει μέχρι σήμερα το πιο εμπορικό άλμπουμ στην καριέρα του Gary Moore. Το ομότιτλο single γνώρισε μεγάλη επιτυχία κυρίως στην Ευρώπη αλλά παίχτηκε και από τους πιο πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς στην Αμερική.

Παράλληλα, ο George Harrison τον έπεισε να συνεργαστεί στο τραγούδι των Traveling Wilburys 'She's My Baby'. To 1992 δόθηκε η ευκαιρία στον Gary Moore να εμφανιστεί μαζί με δύο μεγάλα ονόματα του blues, τον Albert King και τον Albert Collins. Ο Moore ήταν μαζί τους στην περιοδεία "Τwo Alberts" και αυτή η εμπειρία ήταν τόσο ξεχωριστή που «αιχμαλωτίστηκε» για πάντα στην ταινία 'An Evening of the Blues with Gary Moore and the Midnight Blues Band'. Ο Moore έμαθε πολλά από αυτή τη συνεργασία. Αυτό όμως που έμαθε πάνω απ΄ όλα είναι να αγαπά με πάθος το blues. Απόδειξη το 'After Hours'.

Ο ταλαντούχος κιθαρίστας που κάποτε έπαιζε hard rock και heavy metal αφοσιώθηκε σε αυτό που πάντα λάτρευε, το αυθεντικό blues. Ο Albert Collins και ο B. B. King τον βοηθούν σημαντικά και σε αυτό το άλμπουμ δίνοντας και πάλι το παρόν. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο 'Live Blues'. Ακολούθησε το μάλλον μέτριο 'Around The Next Dream' γύρω στα τέλη του 1994.

Το 1995 κυκλοφόρησε η εκπληκτική συλλογή 'Ballads & Blues 1982-1994' που εκτός από τις μπαλάντες και μερικά από τα blues κομμάτια που ερμήνευσε ο Gary Moore, περιείχε και τρία καινούργια του τραγούδια. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το εξαιρετικό 'Blues for Greeny'. Όλα τα κομμάτια του δίσκου που ανήκαν στον Peter Green ερμηνεύτηκαν από τον κιθαρίστα Gary Moore που απέδειξε για μία ακόμα φορά ότι ξέρει πραγματικά να παίζει κιθάρα.

Μετά από μερικούς μήνες αναποφασιστικότητας όσον αφορά το περιεχόμενο του νέου του δίσκου, ο Gary Moore αποφασίζει τελικά να ηχογραφήσει το 'Dark Days in Paradise', μια δισκογραφική δουλειά με πολλά μουσικά είδη να παντρεύονται μεταξύ τους. Πολλοί είπαν ότι μπορεί ο Gary Moore να μην βρίσκεται τελικά τόσο κοντά σε αυτό που ονομάζεται "mainstream" της δεκαετίας του '90, έχει όμως την ικανότητα-κι αυτό το αναγνωρίζουν όλοι-να παίξει οτιδήποτε και μάλιστα πολύ καλά διατηρώντας παράλληλα το δικό του προσωπικό στυλ.

Με την επιδεξιότητα που τον διακρίνει, ο Gary Moore επιχείρησε μέσα από το 'A Different Beat' να πειραματιστεί σε ακόμα πιο προοδευτικά μοντέρνα ακούσματα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραμέρισε τις blues κατευθύνσεις του και για μια ακόμη φορά κατάφερε να καταπλήξει τους πάντες. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1999. Αμέσως μετά ακολούθησαν μερικές συναυλίες του στις Σκανδιναβικές χώρες και σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Ο Gary Moore υποδέχτηκε το 2001 ετοιμάζοντας μία ακόμη δισκογραφική δουλειά. Το νέο τους άλμπουμ ονομάζεται 'Back To The Blues'.

Ο Gary Moore βρήκε και πάλι το σωστό δρόμο ξαναγυρίζοντας σε αυτό που πάντα αγαπούσε, το αυθεντικό blues.