R.E.M. (Βιογραφία)

Οι R.E.M. σχηματίστηκαν στην πόλη Αθήνα της Georgia το 1980 και αποτελούνται από τους: Michael Stipe (John Michael Stipe, γεν. 4 Ιανουαρίου 1960, Decatour, Georgia) φωνητικά, Peter Buck (Peter Lawrence Buck, γεν. 6 Δεκεμβρίου 1956, Berkeley, California) κιθάρα, Mike Mills (Michael Edward Mills, γεν. 17 Δεκεμβρίου 1958, Orange, California) μπάσο, Bill Berry (William Thomas Berry, γεν. 31 Ιουλίου 1958, Duluth, Minnesota) drums.

Ο τραγουδιστής Michael Stipe και ιδρυτικό μέλος των R.E.M., μεγάλωσε σε μη-μουσικό περιβάλλον, με πατέρα στρατιωτικό. Εξαιτίας του επαγγέλματος του πατέρα του έπρεπε να μετακομίζουν συνέχεια. Ο Stipe ήταν ένα ντροπαλό παιδί που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων με τις δύο αδελφές του Lynda και Cyndi. Από το 1975 άρχισε να διαβάζει άρθρα για την Patti Smith και την underground σκηνή της Νέας Υόρκης. Η ζωή του άλλαξε όταν αγόρασε τρία συγκεκριμένα albums: το "Horses" της Patti Smith, το "Pink Flag" των Wire και το "Marquee Μoon" των Television.

Το 1978, ο Stipe γράφτηκε στο τμήμα Καλών Τεχνών του πανεπιστημίου της Αθήνας της Georgia όπου σπούδασε ζωγραφική και φωτογραφία και ανέπτυξε το ενδιαφέρον του για τον σουρεαλισμό. Γνώρισε τον ιδιοκτήτη του τοπικού δισκοπωλείου Wuxtry και οι δυο τους αποφάσισαν να φτιάξουν μια μπάντα προσεγγίζοντας τους δύο φίλους και σπουδαστές Mike Mills και Bill Berry, οι οποίοι έπαιζαν σε διάφορα τοπικά southern rock συγκροτήματα του Macon.

Τον Απρίλιο του 1980, οι τέσσερίς τους σχημάτισαν τους R.E.M. (αρχικά τους ονόμάζαν Rapid Eye Movement) και άρχισαν να κάνουν πρόβες σε μια παλιά επισκοπιανή εκκλησία που είχε μετατραπεί σε στούντιο. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς έδωσαν την πρώτη τους συναυλία εκτός Georgia και συγκεκριμένα στο Chapel Hill της Βόρειας Carolina όπου και γνώρισαν το μελλοντικό τους manager Jefferson Holt. Αν και είχαν επηρεαστεί θεωρητικά από το punk do-it-yourself ύφος, ο ήχος τους ήταν κοντά σε αυτόν των Byrds -ενεργητικό folk rock- με τα εκκεντρικά φωνητικά του Stipe να δίνουν το σήμα κατατεθέν τους.

Το 1981 οι R.E.M. μπήκαν στο στούντιο του Mitch Easter στο Winston - Salem της Βόρειας Carolina. Τα δύο πρώτα τους τραγούδια τους, τα "Radio Free Europe" και "Sitfing Sfill" κυκλοφόρησαν σε ένα single. Ειδικά το "Radio Free Europe" κέρδισε τις εντυπώσεις κι έτσι η μπάντα τον Οκτώβριο ξαναγύρισε στο στούντιο του Easter για να ηχογραφήσει το πρώτο της μίνι LP.

Το 1982 υπέγραψαν στην I.R.S. και κυκλοφόρησαν το "Chronic Τown". Οι κριτικές ήταν ενθουσιώδεις. Το πρώτο τους album "Murmur" (Νο36, το 1983) επίσης χαιρετίστηκε ως σπουδαίο από όλους και περιλάμβανε μια πιο σφιχτή εκτέλεση του "Radio Free Europe". Το επόμενο album τους "Reckoning" (Νο 27, το 1984) περιλάμβανε το single "So. Central Rain (I'm Sorry) " και για μια ακόμη φορά κέρδισε διθυραμβικές κριτικές.

Το συγκρότημα προσέλαβε τον folk rock παραγωγό Joe Boyd (Fairport Convnetion, Richard Thompson) για το "Fables Of Reconstruction" (Νο28 το 1985) που παρουσίαζε ένα θολό, ψυχεδελίζοντα ήχο. Το πείραμα συνεχίστηκε και στο επόμενο album "Life's Rich Pageanf" (Νο21, το 1986) με παραγωγή από τον Don Gehman (John Mellencamp) που ενθάρρυνε τον Stipe να τραγουδάει πιο καθαρά. Το single που ξεχώρισε από αυτό το album ήταν το "Fall Οn Me" και συνοδευόταν από ένα video , σκηνοθετημένο από τον ίδιο τον Stipe.

Η πρώτη τεράστια επιτυχία των REM ήταν το "The One Ι Love" (Νο9), ένα τραγούδι που είχε θέμα την προδοσία, ωστόσο «παρεξηγήθηκε» παγκοσμίως ως ερωτικό.

Το "The One I Love" περιεχόταν στο album "Document" (Νο10, το 1987) που ήταν και το τελευταίο τους στην ανεξάρτητη LR.S.

Οι R.E.M. ηχογράφησαν το πρώτο "πολυεθνικό" album το 1988 και είχε τίτλο "Green" (Νο12, το 1988). Από εκεί ξεχώρισε το single τους "Stand" (Νο6), ίσως το απλούστερο ως τότε κομμάτι τους αλλά και το "Ροp Song '89" (Νο86) που παρωδούσε τον κόσμο της δισκογραφικής βιομηχανίας. Το album "Dead Letter Office" (Νο52, το 1987) ήταν μια συλλογή με b-sides από την καριέρα τους στην I.R.S. και το "Eponymous" (Νο44 το 1988) μια συλλογή με τα singles τους από την ίδια περίοδο.

Το 1991, αφού επέστρεψαν από την εξαντλητική περιοδεία για το "Green", κυκλοφόρησαν το "Out Of Time" που έφτασε στο Νο1 και έγινε τριπλά πλατινένιο. Σε αυτό περιλαμβάνονταν τα singles "Losing Μy Religion" (Νο4), η μεγαλύτερη επιτυχία τους στον κόσμο με ένα εικαστικό video clip (σε σκηνοθεσία Μ. Night Shaymalan, σκηνοθέτη των κινηματογραφικών επιτυχιών "Sixth Sense" και "Unbreakable') που απαγορεύτηκε από τις ιρλανδικές Αρχές για τις αμφισβητούμενες ομοφυλοφιλικές εικόνες του και "Shiny Happy People" μια συνεργασία τους με την Kate Pierson των Β52's.

Ακολούθησε το άλμπουμ τους "Automatic For The People" (Νο2, το 1992) ήταν πιο εσωτερικό και μελαγχολικό και έβγαλε επιτυχίες όπως τα "Drive" (Νο28), "Μan On The Μοοn" (Νο30) και "Everybody Hurts" (Νο29). Τα μέρη των εγχόρδων επιμελήθηκε στο album ο John PauΙ Jones των Led Zeppelin.

Από τα τελευταία χρόνια των 80's, οι REM έγιναν ακτιβιστές, προσκαλώντας την Greenpeace να τοποθετεί πανό και περίπτερα στις συναυλίες τους και συμμετέχοντας οι ίδιοι στην τοπική αυτοδιοίκηση της πόλης τους. Ο Stipe έκανε τακτικά δηλώσεις για το περιβάλλον, τα δικαιώματα των ζώων και τους άστεγους. Ο Stipe επίσης προώθησε και άλλους καλλιτέχνες, όπως ο ζωγράφος Reverend Howard Finster, ο σκηνοθέτης Jim McKay (με τον οποίον άνοιξε την κινηματογραφική εταιρία C-00) και ο folk τραγουδιστής Vic Chesnutt.

Συνεργάστηκε επίσης με τον rapper KRS-1 των Boogie Down Productions και την Natalie Merchant των 10.000 Maniacs, ενώ έκανε και βοηθητικά φωνητικά στους Golden Palominos. Ο Peter Buck έκανε παραγωγές στον Kern Kinney των Drivin' Ν' Cryin' και τον Charlie Pickett. Το 1990, ο Buck και ο Warren Zevon δημιούργησαν την μπάντα των Hindu Love Gods οι οποίοι κυκλοφόρησαν το ομότιτλο album στην Giant Records.

Το 1994 επέστρεψαν στο προσκήνιο με το album "Monster" που περιλάμβανε και τη συνεργασία του Thurston Moore των Sonic Youth σε ένα κομμάτι. Τα singles που ξεχώρισαν από αυτή τη δισκογραφική δουλειά ήταν τα: "What's The Frequency Kenneth?", "Bang And Blame", "Strange Currencies", "Tongue" και "Crush With Eyeliner".

Όμως κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους για την υποστήριξη του "Monster", ο Bill Berry κατέρρευσε επί σκηνής από ανεύρυσμα στον εγκέφαλο (την 1η Μαρτίου 1995 στη Ζυρίχη). Μετά από την ανάρρωση του Berry, οι R.E.M. ηχογράφησαν το "New Adventures In Hi-Fi" που κυκλοφόρησε το 1996. Τα singles που ξεχώρισαν από εκεί ήταν το "Εbοw The Letter", το "Bittersweet Me" και το "Electrolite". Αυτό ήταν και το τελευταίο album με τον Bill Berry στη σύνθεσή τους.

Την επόμενη χρονιά, ο Peter Buck εμφανίστηκε στο συγκρότημα των Tuatara που έπαιζαν lounge pop jazz και στους Minus 5 (μαζί με τον Scott McGauphey των Young Fresh Fellows). Το "Up" του 1998 ήταν το πιο μελαγχολικό album τους με singles όπως τα "Daysleeper", "Lotus", "At My Most Beautiful", "Suspicion".

Τα Χριστούγεννα του 1999 κυκλοφόρησαν το single "The Great Beyond", ένα από τα πέντε τραγούδια με τα οποία συμμετείχαν στο soundtrack της ταινίας "Μan Οn The Μοοn" με τον Jim Carrey. Την άνοιξη του 2001 κυκλοφορεί το καινούριο τους album "Reveal" με πρώτο single το "Imitation Of Life".

Σήμερα, εν έτη 2004, οι R.E.M. επιστρέφουν δυναμικά με έναν ολοκαίνουργιο δίσκο με τίτλο "Around the Sun"